навали (гл.) - во (предл.)

Се навали во столот, малку засрамен од себеси и ја остави перодршката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Навалија во мансардата. Таа ја тресна вратата, ја заклучи, потоа го извлече клучот и го фрли во нередот, во едниот од аглите.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Сега трагачите по злато, дивите копачи навалиле во потрага по неа!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Нивите зеленеат со младото руно на житата и класјето се навалуваат во бранови.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Со мали, невешти букви тој напиша: 4 април, 1984. Се навали во столот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)