нагази (гл.) - на (предл.)

Кршка лево, кршка десно, ги подлажува дека се вратил кон Градешница, но сега загарите не се подлажуваа со лисичината опашка, бидејќи и селаните правилно ги известуваа за Толевото движење, та не го оставаа ни да се издише.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Да појдиме, лели велите, токо дали не ќе нагазиме на некоа потера! — одобри и Стојче.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овој ги фати сите пристапни места кон селата и Толе уште на втората вечер нагази на пусија крај бачилото Манчевско во Бешишкото поле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Зашто чорбаџи Теодос треба сам да нагази на стапицата.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПОЦКО: Брат Арсо, ни умре кумот, а не остави никој свој.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Нагазив на овие замотани партали! (Покажува на бебенцето што го носи Цонка.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
На чорбаџи Теодос му било пишано, така сакал господ — цигански. (Гледа десно.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Уште еден роднина нагази на минско поле!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На овој пат двапати нагазивме на заседи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога мислеше на тоа, му беше страв да затвори очи зашто веднаш во мракот се појавуваа ровови, а во нив телата на момчињата...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Одеднаш нагазив на сопирачката. Видов како на мојта глава пролета Високиот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Најтешко му беше кога гледаше како толпата трчаше надолу, накај џадето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ми се крши ко суво стаклено цвеќе во раце, под нозе, на срце во мозокот ми удира ме заклучува ко да сум казнета со катанец, од надвор правам сѐ да ме нема можеби така ќе се спасам ќе фатам џенем некаде усвет, некаде кајшто никој не ме знае и нема да му падне на памет да ме оспорува оти такви работи не им паѓаат на ум на нормални луѓе ама овде сѐ е можно овде ние не сме ние светот е превртен наопаку ние газиме по шилци ако нив ги промашиме ќе нагазиме на мина ако неа ја промашиме ќе се фатиме во стапица ако и стапицата ја промашиме ќе удри гром ако и громот нѐ промаши ќе се изедеме еден со друг.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Нагазивме на бугарска заседа. Некои фрлаат бомби и бегаат, ама и Бугарите не дошле тука за да садат пиперки.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)