надава (гл.) - глас (имн.)

Тој само да го надава гласот: — Очен жалају что ви сама, очен жалају что ви сама.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И само слушаш: леле, леле, леле - се надаваат гласови, не запира овкањето на крвта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Велика приписнува, надава гласови до Рудина, ја корне куќата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)