надоаѓа (гл.) - бучава (имн.)

Од девојките високи и стројни се рони белината и одеднаш од горе, од планината надоаѓа бучава и заедно со неа се тркалаат топки од снег и растат и се поголеми се нафрлуваат врз белите самовили, а тие се свиткуваат, налегнуваат, се кршат, остануваат под снегот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)