На преголем број од толкувањата кои штотуку ги изнесов заедничка им е склоноста пребуквално да го објаснуваат изборот на материјалот на машката геј-култура и така со образложенија да му ја намалат важноста, наместо да го разјаснат, па во нив се заборава важната поука што веќе ја научивме: она што геј-мажите го сакаат кај своите негеј-културни икони е токму фигуралноста на тие икони.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, треба да се каже повеќе пред да можеме сосема да разбереме од каде тоа Џоан Крафорд почнала да им служи на некои геј-мажи како заменски идентитет.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сеприсутната граница: безбедност, надзор и зонирање Сѐ поголем број на аналитичари денес тврдат дека глобализацијата (која генерално се карактеризира со зголемување на меѓузависноста и меѓуграничните интеракции46) ја намалува важноста на меѓународните граници како основни политички институции.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Бегалците, мигрантите, работниците, криминалците, војниците, трговците и номадите се приморани или избираат да преминуваат широк спектар на геополитички и метафорички граници, проблематизирајќи го односот/ врската/кореспонденцијата меѓу територијата, нацијата, државата и идентитетот, хомологијата меѓу културата, идентитетот, територијата и нацијата.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
А со тоа може да се објасни зошто машката геј-култура се закачила за сцената и за целиот филм.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Оваа масовна транснационалната миграција, без оглед дали е „доброволна“ (на пример, за трудовите мигранти) или „ненамерна“ (пр. бегалци), создава нови предизвици за националните држави и ја намалува важноста на националните граници.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)