Се сметаше дека вистината е едно “откритие”, “aletheia”, едно откритие на поредок; дека светот, површно гледано, е хаотичен, но дека во основата се наоѓа некаков поредок што можеме да го откриеме.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ако наоѓаше некакво олеснување, тоа беше во работата, во која повремено можеше да се внесе заборавајќи на себе и по десет минути без прекин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во неговата средина, зголемен од заоблената површина, се наоѓаше некаков чуден, розов, извиткан предмет, кој потсетуваше на роза, или на анемона.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)