Како и хомофобијата, таа вешто си добива нови облици и си наоѓа нови пројави.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А и Мајка не легнуваше пред Татко, постојано си наоѓаше нови обврски.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Кога ќе се направи почетната инвестиција во опрема, производството е евтино, иако таа почетна инвестиција може да биде ограничувачка.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Секогаш кога помислувам на стрипот (воопшто: на „концептуалната уметност”, вештината на преградувањето, компјутерските игри со многу прозорци во кои се наоѓаат нови многубројни прозорци, лифтови, тавани, визби - целиот тој делумно изветвен психоаналитичарски корпус, што наликува на франкенштајновиот пачворк, или на Голем, тоа купиште екстремитети како еден puzzle од „лаги” што ја создава треперливата, испресечена вистина, еден зоетрап-стрип) ми паѓа на ум (како што, веќе рековме, сенките паѓаат од ѕидовите, толку бавно како капките /оној мраз!/ што го длабат она дно?!) Емпедокловото сфаќање на окото и гледањето: окото го градат (според Платоновиот „Тимеј”) огнот и водата; огнот е раздвоен од водата со мембрани направени од мошне ситни пори кои спречуваат водата да продре внатре, а на огнот му допуштаат да излегува надвор, за да го сретне предметот на гледањето.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Повеќето од она што стигнува во Велика Британија е од увоз: всушност многу од оваа дрога сега доаѓа од Источна Европа, каде бившите државно финансирани лаборатории сега мора да наоѓаат нови начини сами да заработуваат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Секогаш се наоѓаа нови будали што чекаа да бидат заведени од него.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И покрај повремените оптимистични тврдења дека не е така, хомофобијата сѐ уште си е околу нас и си е чудесно приспособлива, си става нови маски и секој ден си наоѓа нови средства за да си се пројавува.
Има уште една причина за тврдоглавата издржливост на геј-културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)