Го ставија во ќелија слична на оваа во која се наоѓаше сега, но ужасно нечиста и во секое време претрупана со по десет до петнаесет луѓе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Добро, простете ми, не сум сосема сигурна што од ова е речено а што е плод на моето вообразување, но од ваквите гледања на нештата, како и од заклучоците што можат да се извлечат од нив, можам само да се оградам (се разбира од ова место каде што се наоѓам сега и од кое за жал пораките нигде не втасуваат).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За конкретни и познати физиономии од минатото сигурно не размислуваше (иако ѝ беа познати многу од лицата на расфрланите наоколу фотографии) додека бурињата понекои полни со вино, и поредени токму овде, каде што се наоѓа сега софата можеше да си ги замисли.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Имаше еден темен период, а потоа ќелијата, или собата во која се наоѓаше сега, постепено почнуваше да се материјализира околу него.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)