напише (гл.) - текст (имн.)

Го напишав текстот кој следи.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога 1962. бев во Јапонија, јошиаки Тоно ме замоли да напишам текст за часописот Мизуе, месечник за убава уметност (септември, 1963), кој требаше да го содржи вториот дел од уводот во методите на Марсел Дишан.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дишанови и јас често бевме повикувани на исти приеми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Меѓутоа, еден ден Пајк пиша дека Галеријата Бонино во Њујорк треба да ја прикаже неговата електронска уметност како своја Изложба бр.16 (23.11.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со ваков став чувствував обврска, од почитување, да се држам подалеку од него, иако го запознав во почетокот на 40-те, а кон крајот на истите напишав музика за неговата секвенца во филмот на Ханс Рихтер “Соништа кои не можат да се купат со пари”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Нам Џун Пајк: Дневник 1.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
-11.12.1965), а потоа праша дали би сакал да напишам текст за каталогот, додавај­ќи “Вашиот текст ќе биде атрактивен како, да речеме, Поддршката на Џеклин Кенеди на градоначалникот Линдзи”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Наскоро му се јавив на Пајк (чие дело, разговор, перформан­си, секојдневно однесување не престанува наизменично да ме восхитува, шоки­ра и понекогаш да ме преплашува) и му кажав дека ќе го направам она што го бара.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Животот го спасува техниката на дневниот живот: да се стави хартија во машината за пишување, да се напише текстот, да се прати напишаното во Амстердам, да се телефонира во Загреб...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Седнав и, место мојата повест која беше сѐ уште само моја желба, напишав текст за „Време“ под наслов „Маказар во патописите на Јохан Барт од 1858“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Пред две години заедно со Дејан мораа да одат на балот за да напишат текст за еден неделник што излегуваше во престолнината.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Доколку само не притискаше со силата на политичкото, јас ќе бев и нејзин, и на народната уметност; доколку само ми дозволеше сам да го напишам текстот на пристапницата... доколку...
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На надгробната плоча му го напишаа текстот што тој си го остави пред смртта: ”Ако жив не успеав - мртов ќе живеам со тебе, куќо”.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Овој денес напишал текст, утре ќе ни забие нож.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Не ми се оди сама, а утре рано, веќе морам да го имам напишано текстот за него. Ајде, облечи се.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Надвор врне снег, зима е како никогаш дотогаш, народот е исплашен од вестите за крајот на светот, а во топлата кафеана “Балкан” Филип Филиповски потонува, крај чаша црно вино, во длабоки размисли: мисли на своите книги и на страшниот сон.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На деветтата страница новинарот Д. Томовски напишал текст со наслов: „На петти февруари сонцето сепак ќе свети“, а подолу, со поситни букви стои: „Некои индиски и малајски религиозни секти прорекоа дека ноќта меѓу 4 и 5 февруари нашата планета ќе престане да постои“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На 17 октомври истата година, престана да свети сонцето за Филип Филиповски.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)