Првиот монах одговори, „Спушти ја на земја. Јас тоа го направив уште пред два часа“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На средината на излогот стоеше една реклама која го објаснуваше механизмот врз чија основа механичкото перце совршено функционираше.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Зошто ја пренесе онаа жена преку потокот?“
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ја погали, со треперлива рака, Руса по лицето и дури откако ја прекрсти со врвот од ножот што го сокриваше во ракавот на левата, од долниот раб на нејзиното лево око преку усните, меки и набабрени, до коренот на брадата направи секотина; веднаш потоа направи уште една таква на другиот образ и на истото место.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сега не е времето да се одделуваме од Бугарија, кога таа направила толку жртви за нашето ослободување и ќе направи уште за напред.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Се поставува прашањето само, дали тоа озаконување е во наша полза, зашто велат оти Бугарија ни направила многу добрини и ќе ни направела уште.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
55. Штом ќе се установат правилни односи помеѓу нас и другите македонски – христијански и муслимански народности, штом ќе се признае нашата народност од владата на Н.Ц.В. Султанот, ќе се внесе во нуфузите името Македонец, ќе се направат првите постапки за нашето национално и религиозно ослободување од пропагандите и ќе се воведат политичките преобразувања предвидени од реформаторските сили, штом ќе се преземат мерки за економското поправување на нашите селски стопани, па и до воведувањето на сите тие подобрувања во нашето национално религиозно и економско живеење, ние – македонската интелигенција ќе треба да направиме уште едно, а тоа ќе биде и најважното: да ги вложиме сите свои физички, интелектуални и морални сили во нашата национална преродба.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во какви односи станаа Македонците со нивното национално разбудување кон балканските народности и дали позицијата што ја зазема сега Внатрешната револуционерна организација по прашањето за народноста на Македонците Словени е таква од која не може да се оди понатаму, или пак треба од неа да се направи уште еден чекор и Македонците да се јават приврзаници на националниот сепаратизам со примањето на централното македонско наречје за општ македонски литературен јазик?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
23. Тоа покажа кој најмногу е заинтересиран за македонското движење затоа го пренесоа центарот негов во Македонија и направија уште еден цел ред фокуси за да се покаже оти брканицата е однатре и е самородна појава.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Направи уште неколку нервозни чекори низ ќелијата, фрлајќи повеќепати желни погледи кон клозетската школка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Винстон направи уште едно грчовито движење. Овој пат ништо не рече.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Направи уште еден чекор, се поткрена на прсти, прошета со погледот и по масите. Не беше ни таму.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Но вети ми, љубов, дека утре одиме да направиме уште една контрола на пулмологија.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- В ред. Само да направиме уште неколку анализи и си одите дома.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Неговата опашка сега не мавташе весело, туку замавнуваше со големи удари, како да замавнува со сабја; розовите уши му се вкочанија над черепот и очите му светнаа. Рози направи уште еден чекор и пак застана.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И им успева... да ме направат уште потажна со нивните непристојни предлози. И жигосана!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Така да реши да се запише во истиот хор и тоа го направи уште истиот ден.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
А кога тој глас беше најсилен и кога неговата сосредоточеност потреперија и стаклата на прозорецот, кога тој распаруваше со својата машка незаситна болка, еден помлад, поплаховит, уште несознаен за силата на своите извивки, се придружи кон него и ги направи уште потрпки и уште понескротливи сите тие болки на писокот со своето поројно мутирање.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Куќата горе ја направи уште татко му додека беше жив; го купи лозјето што беше на самиот врв, а потоа почна постепено да ги купува и другите лозја и бавчи, да го освојува брегот и да пати што не успеа сиот да го купи, да стане негов господар; со преселувањето на ридот, тој ја виде и можноста да се оттргне од луѓето, да се обгради од сите зла и несреќи што го зафаќаат селото; покрај тоа, тој одовде, од овој брег, можеше многу поубаво, појасно и попрегледно да го набљудува небото и ѕвездите, што му причинуваше големо задоволство.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
По ова време веројатно е пуста.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во пресметките што ги направив уште пред неколку денови утврдив дека тој прозорец се наоѓа на источната страна на затворот и оттаму може да се види само улицата што слегува кон мостот. Или грешам?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Угоре, тоа е истата улица што води кон ридот со лозја.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Најголемиот дел од акростиховите, сепак, имаат само едно скриено ниво - но нема никаква причина некој да направи уште едно ниво - акростих врз акростих.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Или може да се направи” контракростих” каде почетните букви прочитани во обратен редослед ќе даваат некоја порака.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Сакаше да се врати, но се сети дека ќе биде сомнителен и ќе направи уште полошо; затоа смело тргна напред преку мостот и почна да си свирка со устата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)