Не ги интересира ти што си направил зашто и нема што да те прашуваат, осуден си веќе, се знае за што, туку те прашуваат кој што рекол во ќелијата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Можете да замислите каква хигиена било тоа за нас, ама не можете да замислите каква екскурзија на мозокот сме си направиле зашто нашата прошетка од 12 чекори нѐ чинеше двојна доза од гинипралот, што во превод значеше дека срцето ти чука како лудо вљубено, телото ти скока како да ти е астрално до плафон, а, што е најстрашно, на дежурство на доктор кој ни во сон не сакаш да го погледнеш, а камоли да ти го погледне стомакот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)