напушти (гл.) - село (имн.)

— Тестир на аскерот да не го напушта селото оти не гори огнот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Расим чауш ги држи метеризите околу конакот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На 4 октомври 1943 година морале да го напуштат селото на барање на селаните кои ги предупредиле на германското присуство во селото.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Но поради нивното непристигнување мисијата морала да го напушти селото.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Поради тоа било потребно да помине еден месец па на мисијата Perseverance да ѝ се дозволи да го напушти селото Скутерна и при крајот на ноември грчките партизани се сложиле да ја спроведат мисијата на територијата на Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Кога колоната го напушти селото, Кузе без да тропне, влезе во куќата на Ѓорѓи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Заради љубов го напушти селото, домот и замина преку светот. Замина некаде во рамнините на Војводина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Некои почнаа да го напуштаат селото, да се селат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Битола, 11 мај 1903. 146 Цапарци храбро се бореле, но изненадени од надмоќниот непријател, биле принудени да го напуштат селото и да се повлечат в планина.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога го напуштивме селото, месечината предавнички нѐ следеше по петите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Она, кога некој проклет Турчин од соседното село им дошол точно на ручек време во дворот за да им соопшти оти уште таа вечер мораат да го напуштат селото.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тоа им било за казна - да го напуштат селото.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога станавме следното утро, пред да се построиме, пред нас помина едно куче, но само што нè одмина експлодира една мина и си рековме: Еј, кучето нè спаси, па бргу го напуштивме селото.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тие ми даваа од јатките божем мислеле и за мене, но јас им реков дека никако не сакам да земам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Луѓето се собраа околу нив и ги прашуваа што да прават: да бегаат, да го напуштат селото?
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Андрица, од страв да не раскаже жена му на Оруш низ селото, да не пукне срамот - го напушти селото, фати некаде.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Виде: некои куќи ги нема, некои се изградиле или поправиле; виде нови огради на дворовите, нов мост на реката; гумењата сред село си останале онакви какви што ги паметува пред да го напушти селово, каде што се вршеше жито, каде на празници се играше оро; душата му затрепери, се возбуди.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Неколку пати се стокми да го напушти селото, да се отсели, но жената и децата не му идеа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)