„А кој бара од тебе ангелчиња.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ќе насликаш петокраки на двете страни од сандакот и една озгора, на капакот. Ништо повеќе“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ова ти го наредува власта, а власта никогаш никому не му останува должна", ми нареди Ѓурчин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Немам тенеке за да исечам ангелчиња и да го украсам ковчегот, другар Ѓурчин“, реков.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Затоа, кога дознав, тоа беше набрзо по последната Голема војна, во времето на колективизацијата што ја наредија властите од сета Македонија, дека тамошната задруга, Лазарополската, му ги одзела овците на Рафаила и забранила тие да доаѓаат на зимување во Петочна Вода, многу го ожалија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)