Ако човек добро поразмисли за нив, за Виданови Извори, не може да не ги спореди со садови со врзано дно.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но откако Видан јанчески, откако се насели таму, ги огради со убава дрвена ограда и на оградата стави вратниче со нажапчување, ги завикаа Виданови Извори.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Афирмирањето на молкот во период кога сѐ (и каменот, и птиците, и татковината, и огништето, и мајката, и стракчињата трева...) се подготвува токму за него, новите песни на Анте Поповски забрзано ги населува таму кај што досега не биле: во пределот на стравот.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
И Романиотите и Сефардите, значи, се населиле таму, и во градот Битола, вториот, а во рабинската историја и првиот по значење балкански град. И покрај значењето за историјата на неговата синагога, рабинот Елеазар бен Цви го немаше посетено балканскиот град по кој таа е именувана.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)