Вечерната програма на радиото секогаш завршуваше со инструментална верзија на „А бре Македонче“ и откако ќе ја ислушаше, кога навечер ќе си легнеше, тој продолжуваше да ја наслушнува тишината на нивното маало и знаеше дека набргу ќе заспие со љубовта на градот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
И сенките во собата како да ми се забуцуваа в месо, како да беа запци на стапици.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го потпрев челото на тупаница: ноќ е, месечината се спушта ниско и со ергенски занес се мушка меѓу трски и грмушки не чувствувајќи ги гребениците, дишат дрвјата од надојдено зелено млеко на пролетта и се поткреваат водите на прсти да ги наслушнат тишините на далечините до кои ќе стасаат по дождовите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)