Техниката веќе во многу нешта ги прошири нашите животни очекувања, физичката околина, перцепцијата и помнењето - со помош на зголемувачи, телескопи, ендоскопи, телефони, фотографии, филмови, генетски инженеринг, пресадување на органи, вештачко оплодување и сл.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Се чини дека техниката е протеза на интелигенцијата: Колективното мислење што го наметнуваат разните медии веќе е насочено кон поништување на изворноста на сензациите, кон укинување на присуството во светот, на начин луѓето да се снабдуваат со залихи информации коишто го програмираат нивното помнење.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Како резултат на овие деловни политики, голем број земјоделци останаа без егзистенција и се приморани своето производство да го насочуваат кон други полјоделски култури.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Како што потенцира Ѓорѓиевски, бугарските инвеститори, во го- дините после нивното доаѓање во фабриката, целосно го уништија производството на шеќерна репка кај околните земјоделци, на начин што наместо откуп на оваа значајна суровина, тие вршат увоз на поевтина шеќерна трска од странство.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Треба младината да се насочува кон вреднување на македонските културни богатства, нивно представување надвор!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Меѓутоа оваа разлика меѓу сетилата-теоретичари и да ги наречеме „валканите” сетила на непосредното уживање, значајно нè насочува кон темелната стратегија на традиционалната естетска теорија и нејзините класификации.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тука недвојбено се работи за импликација на Hegel-овиот панлогизам и врз естетското подрачје и тоа во смисла дека за уметноста е суштествен правиот преод низ духот, што значи дека мора сетилниот елемент во уметноста да биде продуховен.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Таа Baudrillard-ова мисла нè насочува кон нов вид на машини, кон виртуелна, протетска, со телото споена машина; значи, зборуваме за реални и виртуелни машини, кои што се суштински поврзани со третата технолошка револуција и нејзината минијатуризација на деловите базирана на технологиите од 70-ите, 80-ите и 90- ите години.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во основната функција на новиварскиот опус на Никола Кирков, и тогај кога своето внимание го насочува кон изградбата на мостовите и тогај кога спроти Божиќ патува по жестоките ветришта и луњи низ Европа, е - човекот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Токму како и Квинтилијан пред 1900 г., и Грасиан пред 300 години, 36 години по смртта на Шекспир, во својот трактат La Agudeza y Arte de ingenio, меродавен за поетскиот маниризам на тоа време, насочува кон тој дуализам меѓу природното (laconico) и вештачкото (asiatico). Parmagianino-The mystic marrage of saint Catherine okno.mk | Margina #22 [1995] 19 Книжевните четириаголници Законитоста на лавиринтот!
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
— Аман бег, зошчо е ваа работа? — изусти Куле и ја крена раката над глава да се заштити од камшикот, кој Адем го насочи кон неговата глава.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бимбашијата, којшто сето внимание беше го насочил кон сражението со Златков и Железаров, кога ги чу овие залпови просто се избезуми.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ова ги узбуни сите војници и им го повлече назад вниманието.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
(...) Мистичката литература за амблемите насочена кон маниристичките кончети во 17-иот Цртеж, Aldrovandis век течела паралелно со изразито сликовните (илустрација за Херодот) интерпретации за битието на тогашните големи мистици. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 244
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Потоа пак свалка грутка и ја насочи кон изворот, кон дрвјата што беа над него.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Подобро е да се насочиме кон проблемот на различните “интерпретации” кои можат да се изведат од горенаведените “експликации” на “Големото стакло”.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Со изопачено задоволство болката ги контролираше своите касања и оставаше доволно безболни површини, не се движеше од еден дел на телото кон друг, секогаш беше насочена кон пределот на слабините, меѓу колкот и долното ребро.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ненадејно мислата му се насочи кон можноста за сожалување, компромис и проштевање, или кон било кој друг сожалителен нагон.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Според тоа, тој се залага напорите за трансформирација на односите на моќ во опшеството да се насочат кон овие практики на моќ на локално ниво - до нивото на секојдневието и востановените социјални практики.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
За Фуко овој модерен систем на моќ е децентрализиран и “прифатен” а не централизиран и зададен од највисоките нивоа.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но, ги дефинира очекувањата на многумина за начинот на кој живеат тие и другите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но искуството покажува дека токму тоа знае да се случува...
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Можеш и понатаму да си се држиш за идеалниот калап на добриот хомосексуалец: некој доблесен, мажествен, полн самопочит, достоинствен, што не е од „сцената“, непромискуитетен, со конвенционален светоглед и солидно приврзан за традиционалните вредности – прав граѓанин и честит припадник на (стрејт) општеството.
Накратко, појавата на една разбиена, виртуелна заедница и исчезнувањето на една настрана јавна сцена, заедно со губењето на две-три генерации геј-мажи поради сидата, отстрани голем број од условите нужни за одржувањето и за унапредувањето на геј-ослободувањето – за културен и политички вриеж што ја подигнува свеста и за меѓугенерациско пренесување на настраните вредности.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ги елиминира и материјалните предуслови за медиумска култура во чија основа е заедницата, на политички и општествено напредна медиумска култура и, наместо тоа, го поттикнува подемот на сјајните списанија за животниот стил и кабелските канали, кои се насочени кон националната пазарна ниша и кои се темелат врз канонскиот, службен, главнотековен геј-идентитет, а е против прогресивниот интелектуален, политички и естетски израз, особено против облиците на размислување и критика.
Во такви околности, програмата на геј-политиката и на геј-живеењето ги запоседнуваат грижите на луѓе што живеат раштркани и релативно изолирани, заглавени меѓу хетеросексуалците во гратчињата и во руралните подрачја, наместо собрани заедно во велеградските центри.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Поконкретно, тој одново и одново се повикува на социјалистичкиот филозоф и ран геј-активист Едвард Карпентер (1844–1929), кој во 1908 година објавил книга со наслов Меѓуполот: студија за некои преодни типови мажи и жени.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Го задушува распространувањето на геј-културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Систем на норми е тоа, на крајот на краиштата, а не емпириски опис на општественото постоење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Без разлика на „објективниот“ изглед на кампот, најуспешно ќе му мине оној виц што ќе го направи на своја сметка.228
Она што го обележува кампот, според оваа белешка, е намерното одбивање на себеизземањето од подбивот што го насочува кон поширокиот општествен свет, како и неговата склоност да ја исмева својата абјектност – да му се смее, како италијанските вдовици од Фајер Ајленд, како Дејвид Мекдијармид, како Том Ширер или како Беовулф Торн, на сопственото страдање.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Досеткава, да беше насочена кон друг, а не кон себе, или кон некого друг, а не кон саканиот, ќе поминеше како чисто омаловажување поради имплицитното уназадување на маж од благородната положба на машката достоинственост во пониската положба на женската тривијалност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога ги изнесува во преден план прашањата за родовата ориентација, конкретно „несообразноста со родовата улога“ и „родовата нетипичност“, како признаци на „природите на геј- мажите“ (барем на природите на оние мажи што се „насочени кон зачувување“; 243) и кога штуро се зафаќа со прашањата за сексуалноста, Фелоус без колебање упатува на авторитетна поткрепа во некои претходни теории за хомосексуалноста, и тоа од викторијанскиот период, кои геј- мажите ги дефинирале како женски души во машки тела, како припадници на трет пол или на меѓупол.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Пристапот до главнотековните општествени облици: воената служба, припадноста во црква и бракот.
Ова многу ги објаснува карактерот и преокупациите на современата геј-политика.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Хетеросексуалноста честопати е назив за целиот тој пакет, иако наклонетоста кон другиот пол е само еден елемент.461
Овој систем на норми можеби не опишува како, всушност, се однесуваат луѓето.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кампот, и на сцената и надвор од неа, обично е лице што, според критериумите на групата, е сексуално понепривлечно, било поради поодминатата возраст, било поради помалкуте телесни прекрасности или, честопати, поради двете.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А ќе беше и двојно поомаловажувачка во контекст на машката геј-љубов: бидејќи машката хомосексуалност во мажественоста гледа суштинска еротска вредност, да се претставиш себеси или да го претставиш партнерот како да се одликува со женствена идентификација, па уште и да ја изложиш таа женствена идентификација на јавен потсмев, би било да се омаловажиш себеси или да го омаловажиш дечкото како сексуален предмет и како средство за остварување сексуална фантазија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Укажува дека „родовите норми, (еротските) норми насочени кон објектот, нормите на сексуалната практика и нормите на субјективната идентификација“ се конгруентни и стабилни.462 „Ако во нешто отклонуваш од оваа програма“, додава Ворнер, „за тоа плаќаш сопствена цена.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Отсуството на критична маса од геј-мажи што ќе биде физички присутна на едно место го отежнува забрзувањето на темпото на културното геј-софистицирање.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„О, никако,“ вели засмеан, „ќе се испокараме кој да носи венчаница“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Иако отпрвин „геј“ го дефинира како нешто што ги опфаќа и „родовиот идентитет и сексуалната ориентација“, а и како нешто што се однесува на „маж кој е (истовремено) родово нетипичен (психолошки и можеби телесно андрогин или женствен) и начисто хомосексуален по својата ориентација, ако не и практика“ (13), па иако неговата конечна пресуда ги дефинира геј- мажите како некои што се „невообичаено устроени и според родовиот идентитет и според сексуалноста“ (263), тој заклучува дека неговото „разгледување на природите на геј- мажите всушност се однесува на родовата ориентација, а не на сексуалната ориентација сама по себе“ (262, курзивот е мој).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Тие на претеран начин изразуваат делови од жените, кои стануваат одвоени од целата личност“.202 Тие карикатури на женственоста претставуваат епитом на она што нашата култура го смета за несериозно и ги драматизираат целокупните последици од општественото и симболичното насилство што општеството во кое доминираат мажите го насочува кон сите што се квалификуваат како „женствени“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Еднаш во Бостон, пред многу години, прашав еден пријател, кој со години и години живееше со истиот дечко, дали некогаш им дошло да се венчаат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тој благонаклонето цитира една забелешка што Џон Клам ја изнесува на почетокот од својата книга за музичкиот театар и машката геј-култура – „Според мене, суштествувањето како геј има исто толку врска со посветеноста кон некои видови култура, колку што има врска со моите сексуални настроенија“ – навидум прифаќајќи го благо отфрлачкиот и леко омаловажувачки став кон сексот што провејува во Кламовата употреба на старинскиот збор ‘настроение’ кога зборува за хомосексуалниот избор на предметот.334 За Фелоуса, „геј“ не е синоним со „хомосексуалец“ и никако не треба да се сведува на тоа (13).335
Онака заинтересиран за „некои од особените димензии на машките геј-животи кои ја надминуваат сексуалноста сама по себе“ (x), за „несексуалните димензии на природата на геј-мажите“ (243), Фелоус доследно ја ублажува важноста на сексуалноста, сметајќи ја за едно од „најнесуштествените нешта“ според кои геј-мажите се разликуваат од стрејт-мажите – односно, ја смета само за знак на подлабока разлика, која мора да има врска со особеноста на „геј-сензибилитетот“, сфатен како „суштественa страна на човечката природа“ (262).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Здодевноста предизвикува чуство на заситеност кај човекот, така што тој само што се заситил од еден предизвик се насочува кон друг.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Кога ќе се намали енергетската сила на земјата, водата е таа што се насочува кон “небото”, по нова енергија од етерот, со испарување, за да се врати набргу назад со дождот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
„Од тоа што ми го прочита точно е само она ‘стар психоаналитичар’.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Потајно насетувам дека бесот, со кој тргнал кон Виена, е всушност насочен кон тамошниот стар психоаналитичар: бидејќи тој е неговиот вистински и главен непријател, философ кој ја раскринкува неврозата, голем разбивач на заблудите, некој кој знае што е што и добро ја познава изворната генијалност.’“ Потоа го остави написот на масата, и рече: „Со колку суптилна иронија Ман го напишал ова!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Мислејќи дека човек треба да се насочи кон верата своја, а не кон позицијата во својот световен живот, и со слепа верба во семоќната правда Божја, јас ве учев да ги веднете главите.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тој единствено се грижеше за продажбата на своето сребро, оти знаеше дека ако народот вистински ја прифати Радосната Вест, тие веќе нема да бидат ревносни купувачи на неговите сребрени идоли со ликот на Артемида, туку својата љубов ќе ја насочат кон Оној што се гледа со духовни, а не со телесни очи.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Да може да ги види Ван Гог, сигурно би заборавил на своите „Јадачи на компири“ и целата своја дарба за пренесување на тагата, грижата, маката од тешкиот живот на обесправениот работник, би ја насочил кон скицирање, то ест овековечување на нивните изрази на лицата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Насекаде гледам и слушам како поединци и инститиции своите едукативни акции ги насочуваат кон создавање приврзаници на кругот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Затоа љубовта, симпатиите, ни беа насочени кон него, а желбите кон партиските силници.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Еден се насочил кон вујна му, токму кон жената на сопствениот вујко.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Добрите ликови ги поткрепуваат со помасовна група истомисленици и ги насочуваат кон лошите, кои (по обичај) се осамени или со малку, многу малку приврзаници.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Нивната загриженост е насочена кон армијата безработници кои ќе бидат оттргнати од состојбата на дезориентираност и непродуктивност благодарение на домашните терминали.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Можеше да биде каков сака, оној, можеше да биде и еден од оние, што крадат, требаше само да ја сврти пушката кон она ѕвере, да ја насочи кон неговите ребра, или нишанејќи во нив, барем да го закачеше во задниот колк, сандакон сега ќе ни беше полн така што ќе да ги викневме нагости дури и сите оние волци надвор, и пак да остане за нас.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Фрли, дури кога успеа да дочека да го види тој огромен ѕвер, со онаа ужасна тврдоглава тупост во секое свое движење, со една таква тупа решеност, во тоа како беше насочена кон него, пред која како да не постоеше никаква можност за скршнување, за отстапување, со една тупост, со која таа би продолжила да иде право кон него и кога би била мртва, на тоа место, на педесетина чекори од него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Дури тогаш ја пронајде својата пушка и ја насочи кон мршарот под себе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Последната секвенца ја насочи кон црниот Олимп кој злокобно ја фрлаше својата ноќна сенка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Погледот од кон облаците да го насочи кон земјата, за повторно да не згазне на глог, да не залета да гризне од некое забрането овошје.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Што се однесува до законските мерки, тие треба помалку да ги применуваат на уживателите а многу повеќе на трговците. Легализацијата на продажбата на јаки дроги во никој случај не би смеела да се дозволи со образложение дека трошоците од социјалната и здравствена заштита, како и од општествената солидарност, не се прифатливи од морално и практично гледиште.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Што се однесува до Соединетите Држави, таа стратегија нужно би барала во блиска иднина да се вложат значителни средства во кривичното гонење. Таа меѓутоа, би можела да се распореди порационално така што поголемиот дел би се насочил кон локална примена на законот, за одделни градски населби да можат да одолеат на поплавата од трговци, наместо поскапата алтернатива како што е апсење на корисниците; со тоа што на користењето на јаките дроги би се реагирало повеќе вон системот на кривичниот закон; и со тоа што сегашните вчудоневидувачки и контрапродуктивни казни за кривични дела во врска со дрогата би се намалиле на ниво на казнување што се применува во попрогресивните земји.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ниеден систем тоа не би можел да го спречи во потполност; всушност, до 1990. година, и покрај потрошената сума од 10 000 милиони долари годишно, федералната влада не беше способна да спречи 22, 7 одсто малолетници на возраст од 12-17 години, да ги пробаат забранетите супстанции.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тие меѓутоа ја одобруваат стратегијата која се засновува на превентива.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тие исто така одобруваат и цела низа мерки насочени кон потполно вклучување на граѓаните во еден попродуктивен заеднички живот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Меѓутоа, овој вид легализација би овозможил останатите методи на борба против наркоманијата да се насочат кон ограничување на “сивиот пазар” за млади.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И на крајот од големата дебата за балканските лавиринти, Татко и Камилски решија нивните потраги во книгите да ги насочат кон балканските јазици и јаничарството, како два најсложени лавиринти во балканската историја.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Веќе нема сеопфатна приказна - како што некогаш беше онаа просветителската за рационализација на светот, или идеалистичката за кон себе вратениот дух во историјата, или марксистичката за еманципација на човештвото - која би била кадарна да ги сосредоточи сите тежненија и да ги насочи кон едно единствено - својата цел, всушност.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Конструктивистите не им веруваат на толку длабоките структурални објаснувања и својот поглед го насочуваат кон социјалните, економските, политичките и културните судири во историјата, за да можат да го интерпретираат и анализираат оформувањето на идентитетот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Јохан, коњчето од вртелешка (Das Karusellpferd Johann, 1914) прв пат е објавен дури 1967 во Цирих во рамките на романот Tenderenda, der Phantast. 74 okno.mk Срѓан Богосављевиќ ПОГОВОР Проникната со свеста како за аксиолошкиот така и за онтолошкиот распад на стварноста, експресионистичката генерација инсистираше на ургентната потреба од создавање нова слика на светот и човекот којашто ќе ја ревидира и натуралистичката и импресионистичката антропологија: според таа нова слика, човекот ниту со наследството, односно со средината не е каузално условен дел од природата („животно што страда”), ниту е психички механизам којшто, препуштен на необврзната игра на непресметливите „нерви” и случајности, резигнирано-пасивно реагира на „дадената” стварност од атомизирани импресии, туку е слободен дух благословен со способноста волјата да ја насочи кон создавање сопствена стварност.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Тоа дополнително го обесхрабува и наспроти сé поголемите признанија во странство (САД) и после долга болест извршува самоубиство на 15. јуни 1938. Ernst Ludwig Kirchner, 1919 Сé повеќе согледувам дека сé треба да се насочи кон тоа во сликата да се дојде до оние форми и бои што ја обликувале првата визија.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Да, во вистинските моменти, на работното место, а јас тоа кај неа го гледав како еден вид професионална деформација насочена кон докажување на својата подготвеност секогаш да биде во акција како полицајка.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Затоа овде настапува мојот глас и те насочува кон спас!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Како да минуваме низ осумдесеттите и деведесеттите, без да се насочиме кон компјутерската и информациската револуција?“ okno.mk | Margina #17-18 [1995] 73
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Мајка сонуваше, со каталогот Ла Ринашенте, семејната галија повторно да се насочи кон Јадранското Море, мечтаејќи за матичната земја на Ла Ринашенте – саканата Италија на својата младост.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Кутриот, не ја разбира иронијата, си рече во себе, но сега за прв пат мораше да се огласи: - Другар Горски ве молиме вашите согледби да ги насочите кон живиот свет на Езерото, кон прашања битни за нивниот опстанок, доколку дојде до промени на составот на водата на Езерото, со градбата на хидроцентралите, со менување на текот на блиската река кон Езерото, вклучувајќи ги и јагулите, за што е предвидено да се преземат и посебни мерки.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ќелијата беше студена како фрижидер. Неколку клима- уреди насочени кон него дуваа студен воздух.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Орелот ќе се насочи кон Дариевата војска.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Мојот татко можеше својот живот и животот на семејството да го насочи кон еден од конјунктурните јазици за да го изведе на пат или да го спаси семејството: тоа можеше да биде, албанскиот, македонскиот, францускиот или турскиот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Според него, повлечените граници биле узурпирани, а фактот што немало „независна македонска држава“, според Еванс, не бил резултат на отсуството на македонскиот патриотизам туку со право може да се смета дека е тоа „една од грешките или лапсусите на историјата“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Исто така ја забележал и македонската освестеност, „која оди подалеку од локалниот патриотизам“ и дека нивните тежнеења се „насочени кон слободна и обединета Македонија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Само дервишите беа насочени кон Бога, а К.К. против него.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Нему од самиот Водач лично и од Партијата му биле доверени ,,душите” на работниците, селаните, задругарите, војниците, учениците, студентите и сите други во земјата за да се насочуваат кон атеизмот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Само таа можеше да ја извлече големата верска енергија на народот и да ја насочи кон изградбата на комунизмот, како ново и единствено верување во иднината.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Предвидувањата во врска со иднината треба да се насочат кон подобрување на начинот на кој мислиме.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Нашите млади, новорегрутирани видови во последно време поминаа низ неколку стадиуми на интелигенција: 1.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тоа беше најрадикалната, најсубверзивната социјална доктрина на сите времиња, и беше насочена кон единствената група што може да предизвика долготрајни промени: родители, педијатри, учители.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Повоената генерација на разузданите, “авто-центрични” индивидуи започна да се појавува токму во моментот кога новите психоделични-кибернетички мозочно- променливи технологии им станаа достапни на поединците. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 55 МАРШАЛ МЕКЛАУН ЈА ПРАВИ МОЖНА КВАНТНАТА ПСИХОЛОГИЈА Овие нови бебиња беа првите телевизиски видови, првите човечки суштества кои користеа електронски дигитални средства за да се приклучат и да се уфрлат во реалноста, првите што користат невротрансмитерски хемикалии за да ги променат сопствените мозоци; првите жители на “глобалното село” овозможено со помош на телевизијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Падот на Берлинскиот ѕид беше дело на младите во потрага по индивидуална слобода.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сите негови сили се насочени кон тоа да ве изведе на широк пат и да ви даде насока кон вистинскиот, плодотворен живот...
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Иако претходно се пишувало и се претпоставувало дека “нешто“ се подготвува во Солун и во други градови на Македонија, сепак не се очекувало дека гневот на македонските револуционери ќе се насочи кон динамитни акции директно против европските интереси.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)