И оздрави, кутрата: но од ќотекот си остана алипна во умот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А неа, Ристана Голушкоска, тогаш млада невеста и трудна со Димка, дури другиот ден, во време пладнина, ја најдоа жителите на Потковицата на мртво истепана и полуосвестена во тремот на куќата нивна и не смеејќи да ја однесат на доктор во Прилеп, се плаѓеа да не ѝ направат поголемо зло, сами ја лечеа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)