Дојдоа до брегот, а до таму се протегаше десниот ѕид, ја најдоа патеката со пресно втиснати стапалки во снегот и внимавајќи да не се слизнат во развревената вода, стигнаа до вратниче од бели и нови штици. Тропнаа на неа.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Знаеме во која насока да одиме, но не можеме да најдеме патека што би нѐ однела до таму. Сѐ е нива.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)