најде (гл.) - писмо (имн.)

Среде во дворот тој најде писмо.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Како можело да падне во дворот, кога стражата цела ноќ варди?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во општата мака нејзиното осаменичко седење во ќошот на бараката, на крајчето од постелата, не го забележува никој.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Сливите веќе беа зрели.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ако мајка му е во Прењес, кој ќе го најде писмото, нека ѝ каже. Јас, Паскал на Аргировци сум ранет...“
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Стегната од болката, чувствува дека доаѓа крајот на битисувањето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Потоа дојде полицијата. Во џебот на прегазениот беше најдено писмо.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Болежлив поглед фрли пред себе и по долго молчење, прекинувано со тешки издиви, рече покажувајќи со рака: - Таму, долж џадето, каде откако ќе заминеа камионите, секој ден чепкавме во бурјаниот и тревата и баравме писма, една жена најде писмо.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Ами ако го најдат писмото?“ - помисли во себе си.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Внатре најдоа писмо. Горјан го отвори и во него пишуваше: „Горјане, прво да ти честитам на изумот. Писмото го добив.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Во пазувата му го најдов писмово и скришно го засолнав.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)