најде (гл.) - еден (прид.)

Ете тогаш, кога жителите на Потковица и на околните села ја нападнаа железничката станица, беше нашле една фотографија од Тањушка, во позлатена рамка, и дали од простотилак или од пакост и на подбишега, зашто го мразеа татко ѝ, за божем дека бил посрбен, ја прогласија девојката за светица и со нејзината фотографија напред носеа покрсти - одеа низ полето и молеа бога да падне дожд, за да ги наквасел полињата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Го имам предвид и тоа“, рече Владе, „но меѓу хрониките најдов еден исечок од грчки весник што излегувал во Цариград.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Потоа најде една празна вреќа, ја посла во аголот од тремот, веднаш до вреќите со компирот, па ја пренесе тука срната и полека ја спушти на простирката.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Од другата страна на калдрмата, до двете дами се најде еден млад човек, не постар од 22-3 години, убаво облечен со лесен, едноставен нагрнат мантил, со темно сив шешир на главата, прекрасни големи, продорни очи и убав лик.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Кога почнав да работам на подготовката на изложбата за јубилејот на браната, најдов една фотографија на која се гледаат Борко и Симон, само двајцата, сликани во некој момент кога Борко ја посетил браната во екот на градбата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
На Бадник, празникот кој им значеше живот на моите домашни, бидејќи редовно се колеше по едно живинче, оваа година на мојата трпеза се најде едно младо, невино, штотуку од цицка оттргнато јагненеце, сирото толку се беше смалило од печењето што целото така расчекорено со сите четири, го собра во тавата.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Се нашол еден од министрите одвреме навреме да подчитува по некој од дописите на стариот дипломат, првин повеќе од забава, отколку од потреба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се разбира никој не се осврнувал на неговите дописи, некои дури и го сметале за споулавен дипломат!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најде еден недоучен, од Бапчор ќе да беше, кој се нафати нов јазик да твори со лепенки од рускиот и најмногу од бугарскиот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во коријата најде една дебела кутната сува бука.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Татко ми, како извршител на тестаментот, доби задача да ги исплати сите долгови.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во џебовите му нашле едно портмоне, во кое имало медалјон со слика на Богородица, еден автобуски билет за две возења и дваесет и четири илјади марки во готово, како и дупликат од признаницата што морал да ја потпише во лотаријата, и тие пари не можел да ги има повеќе од една минута, веројатно и помалку, зашто камионот го прегазил на само педесет метри од канцеларијата на продавачот на лозови.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)