Може ли да најдеме подобар пример за високопарната прослава на официјалната, хетеросексуална култура одошто е оваа парада на империјализмот, на милитаризмот, на колонијализмот и на европскиот шовинизам од деветнаесеттиот век?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Жените се кикотеа. - Што мори, зар пак и тој да не ќе најде подобра, ај бил учен, не го гледаш каков е смилосан. Таман си се врст.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Би сакал да ја започнам мојата дискусија за деконструкцијата со едно признание - јас не сум академик туку, додека да најдеме подобар збор, терапевт.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Не можев да најдам подобар наслов за тие пусти времиња.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
За да се објасни понатаму геј-значењето што е кодирано во известувањето што го најдов кај мене в шкафче, треба да кажам нешто за идентитетот на самата Аида и за драматичната положба во која самата се наоѓа кога ја пее аријата Ritorna vincitor!
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Се смениле модите, а денес тешко би можел да се најде подобар пример за ненамерен камп од оваа бизарна, екстравагантна, апсурдна, дементна костимирана драма, со сета нејзина театрална претераност, емоционална разузданост и со нејзиниот показ на моќта на еротската страст да ги испреврти нормите на семејството, на нацијата, на расата и на општествената хиерархија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сигурно, тоа било тогаш, а сега е сега.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не може да се најде подобра слика за да се означи во еден роман кој би можел да го носи поднасловот „Сага на една миграција низ Балканот, од Албанија во Македонија.”
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)