нема (гл.) - што (зам.)

И тие сиромаси не сакаа секоја есен да се селат и нови меќани да прават, ама нивните нивчиња беа кое осмак, кое шиник семе, та немаше што да гнојат, што да ораат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се врати пак во спалната и седна на креветот. Му се јаде а нема што.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Потоа молчевме. Тука веќе немаше што да се каже.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Да видиме како изгледа долу“, му велам. „Нема што да се види“, вели тој.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Јас нема што да свршувам. Сѐ е празно во мене. Јас немам цел.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Пронајде јаболко, па иако не чувствуваше потреба прво јаболко да загризе, мораше, зашто немаше што друго.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Околу чунот облетуваа роеви пијавици, се лепеа по него, и видувајќи дека нема што да исцицаат, се откачуваа и ронеа во водата.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Секоја група деца ја чекам, а јас нема што да пречекам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И комунистите постат кога нема што да јадат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се прекина една ноќ, беше како нешто само по себе да истече и да скапче и тие знаеја дека сите огромни ќиури од бел, зелен и црн мермер и сите други камчишта и бигорите, сите тажни анѓели и сите камени венци, какви што може да ги има само на едни заборавени гробишта и само во Грција, што дотогаш беа ги престојале мирни меѓу тие маслини сите поминати векови, сега се собрани на средината, здробени, и дека тука веќе немаше што да се прави.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Еден од оние денови кога бевме под власт на тетка Ана, наминуваа до кај нас чичо и Борче, го зедоа нашиот автомобил што неупотребуван стоеше пред зградата, зашто чичо постојано нема што да вози: сите автомобили ги купува настаро и сѐ нешто ги поправа и преправа, а постојано оди пеш.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
А оти те сакам – те сакам, нема што.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Мисли Зоки, мисли, и нема што да каже.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Ако не запалиш огин - нема ни да се грееш. Ако не посееше семе - нема што ни да жнееш.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Но денот се издолжи, јас, берејќи дрва се изморив и прегладнев, а немав што да каснам.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
„Ништо не ти подарив за раѓањето на ќеркичката. Немав што да ти подарам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А еве сега се сетив…,“ реков, и од над срцето, од меѓу градникот и левата града, извадив плетено бебешко капче.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Од удобен сонувач да не се претворам во дремлив кодош Кој нема што да прави та слуша туѓи муабети Поточно ми беше непријатно од туѓите муабети
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Тој се вцрвени како јаболко,се збуни, но немаше што да прави.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Бошко знаеше дека нема што да прави.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кога немаше што да украде, си ја крадеше десната рака со левата. Или капата своја.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама нема што да правам, не знам што да му помогнам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И нема ни Бадник, ни Божиќ, нема коледари, нема што да раздадеш, нема што да дадеш. Никој оган не запали во гумната и на роговите од говедата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)