нема (гл.) - дилема (имн.)

Како можам јас, олкацок, да го сторам тоа?
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во секој случај ме теши сознанието дека нема дилеми и сомневања во однос на цврстиот заклучок во врска со она што не ми е по волја.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нема дилема - си помислив, многу скоро, можеби четврт час пред ние да стигнеме, на местово се гостела некоја мечка.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
За тоа како Коста загинал, главно, нема дилеми.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сепак е во право- Пупи Паф е нула. Нулата е нула, и нема дилема: пред себе без бројки трошка вредност нема.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Повеќе нема дилеми: душата не постои!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)