нема (гл.) - заб (имн.)

Го сакам пишувањето, зошто пишувам и кога молчам, зошто молкот нема заби да ја откине сегашноста.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Слаб е, им рече. Не се сетија да му речат дека е ластарест и молчеа. И нема заби; им рече. Заби?...
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Десет илјади, му рекоа, а тој само што не прсна, какви десет илјади за оваа сува слама во измитарена кожа, кога тоа чудо нема ни заби, немаш заби ни ти, му рекоа браќата, понесени од љубовта на Отец Симеон за белата душа и рекоа уште нешто, заради што пенушката помодре и им ги покажа забите, па тие веднаш се снајдоа и го одвлекоа коњчето, сеедно, не е само тој купувач на овој вангелосан свет.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Таа самата, макар колку да ги сакаше, зеде само едно циронче и долго го мушкаше повторувајќи неколку пати: - Баба нема заби цирони да јаде.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
А за баба и дедо, бидејќи немаа заби - киселица, по мерка две шепи пченично и по една – ’ржано и пченично брашно и се печеше во черепна под сач.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Да ти се позлати устата, ама за слатко немам заби, - рече чичкото па слатко, преслатко се напи вода.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
ДЕПА: (упаѓа). Куршум ги дупнал, та ако нема заби од нив да не бара тие да му жвакаат!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)