нема (гл.) - планина (имн.)

Таа знаеше дека тој мирис ме опијанува (често велеше, ми шепотеше: „нема ливада, нема градина, нема планина што ќе те замае како, како, како…“ и со таква увереност со прстите од двете раце се шеташе низ мојата коса, ми ја расчепкуваше и ми ја мазнеше, а потоа ги спушташе дланките под раскопчаната кошула, фаќајќи ме за раменици и притискајќи ме во себе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сега ми стануе јасно зашто е толку ладно; oвде нема планини да го заустават Арктичкиот поветарац.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)