Ако кон тоа сакаме да ги придодадеме и симболичките функции на делата на Џеф Кунс или Гевин Турк, ним таа функција им се придодава како и на кое било друго комплексно поп-културно остварување, од Alien и Blade Runner до рекламите за „Nike“ патики или „Silk Cut“ цигари.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На ова место се затвора како концептуалниот круг на односите на новата британска уметност и поп-културата така и кругот на пазарната логика во којашто таа се наоѓа. 186 okno.mk Оваа пазарна логика (која кај нас нема шанси да постои уште долго време), истовремено е инспирација и природно живеалиште на праксата за која што стана збор.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Нема шанси да се стигне до програмот без лозинка?“
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
- Нема шанси тоа срање да го пуштам тука - ѝ кажуем на Јелена.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Сепак, дури и да се биде на трагата на еден толку голем писател како Набоков не е мала работа, а освен тоа, чинам, Урошевиќ, и покрај суптилните понирања низ историјата на литературата, е нешто повеќе од “човек на трага”, имено автор со веќе зрела и препознатлива поетика, и особено значаен за “новите писателски генерации” кои баш и немаат шанса на македонски да прочитаат добра авторска проза. (А.Б.)
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ниту една финта не беше поголем комплимент за случајниот мувач отколку да му кажеш: „Слушај, кога те видов вечерва како влегуваш во баров, си реков ’Грешка е, гарант. Овој да не не знае дека местово е геј-бар? Нема шанса да е геј. Намерно е тука? Не ми се верува дека не е стрејт’“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
- Значи овде нема шанса за бегање!
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ма нема шанси. Имам искуство и цел куп консултанти од тој вид дејност..
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„На свадба? Нема шанси!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Од дарови за невестата треба да купиш само нежно син фустан за во матично (во бел нема шанси), дека е со фалинка и таа како тебе ,има напукнат брак, па сронат во стакленца ситни и такви исти ситни деца …неколку.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Маџир маало Ѕидовите со вар варосани од кои, ако се почешаш, целиот ќе си побелен, сарделата (во ИНА конзерва), долапите од надвор на „фасадата“ за тенџерчиња со бели точки, повторно со црвени сардели ползавци, блиску, блиску со дворовите, па за интимно кафе посабајле или чаша вино со „некој“ во квечерината - нема шанси.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Белким нема да ми побара пари на заем, нема шанси да е тенка со пари.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Тој чувствуваше дека е студено и дека шинелот го нема, почна да вика, но гласот, чиниш, немаше шанси да достигне до крајот на плоштадот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Знаев и дека нема шанси да издржам а да не откријам чија мајка преде, ткае, а чија ломоти како да голтнала нога од кокошка.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Самите доктори дигаа раменици и ми велеа дека нема шанси да преживееш, дури и еден доктор ме праша: „Ама, знаете ли вие од што е болен Вашиот сопруг?“
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Кај нас за такво нешто би немало шанси - не затоа што ни е мала пистата, туку затоа што немаме доволно небо, па авионите нонстоп во воздух би ни се судирале.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Кога тврдев дека Обама ќе го победи Меккејн, пак крикна баџо и порача дека нема шанси.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Кога му реков дека Обама ќе ја тепа Хилари, баџото пак рече дека нема шанси.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Кога му велев дека трката кај демократите ќе се бие помеѓу Обама и Хилари, рече дека нема шанси.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Ама, може ли он да е поербап од нас? Нема шанси!
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Овие радњи ги има на секои два–три блока. Нема шанси да ги промашиш поради интересната глетка.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Тој Иво инаку Придодаден на водот и како божемен познавач на санитетските потреби, по долгото испитување на раната најпосле констатира дека нивниот наредник, Раде, за жал нема шанси.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Таму, каде што се моќни тупаниците на совеста, злосторот нема шанси.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
НОРА: Стоички. M СТОИ = ИЧ KICK, ко што вели мојот пријател од лабораторијата за бесполово размножување.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Како воопшто го издржуваш овој одвратен, бездушен град кој не поседува минимум критериуми и којшто се пали бескрајно бавно и накнадно, ко фитиљ во цртан филм, и сѐ што имаме од него се тие комично гарави лица наутро во огледалото, ко проклети потсеќања дека овде сѐ е џабе и дека немаме шанси?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Знаев дека таков нарцисоиден Егоманијак нема шанси да се самоубие, иако на моменти паднав толку во искушение, па речиси ќе си направев грев на душата, па ќе посакав вистински да го стори тоа.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Токму така, како да си е тоа нешто нормално, иако немаше шанси да се запишам на тој скап колеџ.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Што...!? Ти не си нормален. Нема шанси да го сторам тоа.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Тоа значеше дека нема шанси да одам во Западот на тој ден.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Другар ми Горан на својот глушец мрзливец му има направено вистинска куќичка, безбедна толку што тој нема шанса да мрдне оттаму.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Јас така имам обичај да го малтретирам со тие „ветувања”.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А ти, сè уште го чуваш во онаа картонска кутија, нели?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Повторно го имав тоа чудно чувство дека зборува слично на оние “замаглени” книги што брат ми ги обожува и кога ќе го прашам да ми објасни што се раскажува во нив, оти слабо разбирам, тој ми вели: - Што глупаво девојче си бе, Брезо, немаш шанса!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ама, нема шанса, нема никаква шанса тоа да се случи. - Ми ветуваш? – го прашав.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)