Седеа еден до друг. Еразмо за миг со мислите се оддалечи од старецот кој го немаше дотогаш оставено на мир.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Мигар ги немаше дотогаш ни слушано, а камоли да размислуваше за нив.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Поголема паника немав дотогаш видено.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Таму во свеста се вкочанува времето на оној ден кога се оставил домот: со тој миг во сеќавањето непроменливи се луѓето што останале во селото, настаните врзани за нив и тој самиот меѓу тие луѓе и тие настани, божем из'ртел од себе и пошол да бара нешто што немал дотогаш.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)