носи (гл.) - вода (имн.)

Место еден ѕевгар волови, Стале гледаше два, место за себе да носи вода, носеше за двајца.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Стари, вудвосани жени од селото приоѓаат со стомни и ѓумови. Носат вода.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Магарето на свадба носи вода, - рече друг.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Повремено измеќарот оди кај аргатите и им носи вода во стомните за да не доаѓаат тие под сенката и да не се губи време во преидување.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
И ќе ти носев вода насабајле по испиена бочва вино вечерта.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Во сушни времиња луѓето го молат бога да потстече реката малку, да зачрчори, да донесе живот во бавчите и градините во горниот дел на селото каде што нема вода, и каде што во сушни врмиња кога сè гори од жега, носат вода од езерото во буриња натоварени на плеќи или на добиток за да ги повадат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Во прво време ќе го чистиш дуќанот, во летните денови ќе го прскаш сокакот пред дуќанот и ќе го метеш, ќе носиш вода од блиската Капан-чешма, ќе носиш разни работи дома, за ручек ќе донесуваш јадење од дома.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Нејќам да ми се смеат сите: е, ти носиш вода, а ние тука се потиме! – Кој ти се смее?
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Тој пак ќе носи вода, а другите ќе бијат бој.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Јас не сакам повеќе да носам вода.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Јас секој ден му ја метев собата и му носев вода да се измие и да се избричи.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Водарите со чичко Темелко носеа вода.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Велеа оти ноќта кога надошла водата однела и два чергарски шатора, но дали само шаторите или и нешто друго, никој не знаеше да каже.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Го беше поткопала бетонскиот јаз што ја носеше водата до централата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- И жените ги натеравме да ни носат вода за да ги ладиме цевките.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И една од другачки ми, Стојна Ресулоска, само ја пуштаме да ги полни стомните, да носи вода.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Славејче ќе ни пее во куќава, велам, и одам, му носам вода.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во секоја осветлена спална, парови се соблекуваа дома после работа, паѓаа во креветите и го правеа она.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога падна горниот дел на твоето бикини, моите дланки, издлабени како да носат вода за испукани усни, ти ги прифатија градите запаметувајќи ја нивната деликатна тежина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Покрај Златниот Брег, облакодерите почнаа да блескаат, прозор до прозор, наспроти мракот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)