носи (гл.) - понада (имн.)

Некој му носи понада не од почит кон него, ами кон смртта што го чека и него; му носи што е најубаво за јадење за да му ја одоброволи смртта и да му ја направи помила, зашто животот си оди и како да си го проживеал: добро или лошо, среќно или несреќно; сиот живот е само еден миг: мигот на умирањето: во него сѐ е збрано.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Повторно е Богдан сам. Луѓето што му носат понада уште ги нема.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)