На едното рамо го носи светот
на другото –
Македонија.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ете, Митровден е близу, да собереме шо дал господ, па имаме и три куќи, сакате излезете вие, сакате да излеза јас, да не нѐ носат светот отпазар — напазар, — рече Стојо со тага на душата и длабоко се издиши.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во Солун сум гледал
малку како се носи светот и како живее.