Таа ја носеше неговата малечка сестра - или можеби тоа беше само свиок од ќебиња, не беше сигурен дали сестра му во тоа време беше веќе родена.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Долги години ја носев неговата сабја како трофеј...
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Таа сакаше и со ова да го столчи, пак и пак, а сето да остане забележано и врз малечката понизна џамија која низ народот и сеќавањето ќе го носи неговото име.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Од зад него сега допираа само уште тивките потлуснувања на огнот, што продолжуваше да се шири, неговата топлина и неговото застрашување, полека и трпеливо да надоаѓа и кон неговиот пар, а по снегот, пламнувајќи, се носеа неговите одблесоци.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А останатото? Останатото ќе го докрајчат двајцата СС-овци.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Двајцата имаат право на задоволство: од 8 февруари Мертен лично со декрети што го носеа неговиот потпис под новата функција на воен управител за Егејот, ги стави во сила Нирнбершките антиеврејски закони и на оваа територија, врз основа на што солунските Евреи, обележани со давидовиот знак, се затворени во неколку гета, од кои едното, помасовно, се наоѓа до самата железничка станица.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Молчиме и гледаме на патерицата со која поп Стерјо ни го покажува вечното почивалиште и вели: - Тука лежи Стерјо Сидовски, го носам неговото име – триесет и пет годишен, сирачиња ги оставил – Зисо, Коста, Риса и Тана.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Градот оживуваше со планинскиот здив што го носеа неговите нови жители.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Една од најпрестижните книжевни награди на Јапонија е наградата што го носи неговото име – „Акутагава“.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Негов омилен книжевен вид е расказот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Со што луѓето и се занимаваа некое време: шетаа по улици и викаа дека кралот е гол.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
На демонстрациите ги носеа неговите голи слики, на концертите се пееја секакви непристојни песнички за неговата голотија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)