обземе (гл.) - од (предл.)

За миг беше обземен од халуцинацијата дека таа е присутна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Лежеше на плеќи со затворени очи и понатаму обземен од атмосферата на сонот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Татковиот пријател беше обземен од прашањето: како христијаните, Евреите и муслиманите можеле да живеат заедно, дури во иста политичка заедница во меѓусебна толеранција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски беше обземен од мислата за арапско-османскиот континуитет преку исламската линија и неговите сведоштва во балканската меморија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој не можеше да не го запраша Татко: Дали имало во историјата слична заедница меѓу христијаните, муслиманите и Евреите?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Работејќи со Татко на османскотурските заемки тој утврди дека доминантниот број заемки преку турскиот јазик се од арапско и не е мал бројот на тие од персиско потекло.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Навикнат на патетичниот глас А.А., обземен од тивка летаргија, со мислите пренесен во далнините, во среќниот архипелаг на сеќавањето во кој средишно место заземаа Мајка, Татко, семејството, книгите околу нив, од занесот ме будат гласните, како по команда, зборови на К.К.:
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ѓулсиме погодуваше дека тој сепак е обземен од нешто.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Ќе ме кренат волци“, помисли, сиот обземен од ненадеен, засилен страв.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Можеби тоа било онака како што се случува завидливите да се тешат со својата морална чистота, иако, од кажувањата на Методија, можев да сфатам дека Симон не бил обземен од чувство на неуспех.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Не знам, дали, обземен од повтежот, ме гледаше мене јасно или јас бев само пасмо густ воздух што трепери пред него во летната ноќ.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
„Кога пиеше и кога пееше не повика никого да ти ја чува пушката“, се замеша Никола Влашки а јас можев да видам дека и самиот е обземен од гнев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Но зошто ја бараш од мене?“ „Челник си, реков. Се заколна дека ќе се грижиш за нас. Стани и најди го крадецот.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Беше обземен од дилемата на својот живот: како да најде излез од кругот на утопијата, југословенската комунистичка утопија, која дотогаш убаво функционираше и му го осмислуваше животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На синот- наратор, кој ја наследи татковата библиотека, враќајќи се од своите дипломатски мисии, како амбасадор на двете држави кои во голем дел го обележаа животот на бегалското семејство - Југославија и Македонија, кои го ширеа кругот на семејниот егзил, продолжи да трага по преостанатите тајни во татковата библиотека, кои не можеше да ги провери во животот, посебно обземен од наследената таткова опсесија да трага по тајните на владеењето, за кои балканската историја нудеше безброј искуства.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе биде тоа организирана балканска матанѕа на јагулите, кои се беа разминале со јатото туни, кои ќе ја доживеале или избегнале медитеранската апокалипса.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зарем не бев несвесно обземен од амбицијата да им се допаднам на надредените?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Дали во тие мигови на малата дипломатска авантура не бев и јас обземен од амбицијата на власта, кога бев сведок на крајот на власта на сенилниот деспот и почетокот на новата власт.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со вакви мисли, обземен од судбината на Бургиба, сопрен натрапнички да се овековечи во историјата, појдов со дипломатскиот чопор кон Сиди Дауд на вистинската матанѕа, на лов на туни...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Па така без многу да размислувам, обземен од рибарска страст, убаво ги наполнив градите со воздух и нурнав во водата.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Да, Чанга навистина беше обземен од речиси мистичната историја на Калето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ги доживуваше границите, може да се рече, и физички и метафизички. Беше постојано обземен од нив.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во постелата лежеше три дена, а потоа беше обземен од ужасот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ти налутен, го фрли термометарот во дувалото, при што тој експлодира како бомба, направи цеп во дувалото и започна да излегува лава, да разлетуваат светли парчиња на сите страни како огномет; парчињата паѓаа и на тебе, но ти обземен од радоста, ништо не чувствуваше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)