Махмуд Дарвиш не му се обраќа во своето пеење само на палестинскиот народ, распнат на четирите страни на светот, туку се обраќа и на меморијата на еврејскиот народ.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- Томо, може ли да те прашам нешто? - овој пат беше повеќе од директна, мислејќи дека барем на овој пилиштарец може да му се обрати во прво лице.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Неговата поезија трага по светлината на надежта. Таа може да ги размести кандилцата во мракот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Замислете си да почнат да ни се обраќаат во некоја летна ноќ тие далечни ѕвезди ?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ми се обрати во тон на полудоверба, излегувајќи од својата постојана бучност.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тебе не можам да ти се обратам
во некое туѓо или фиктивно лице.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)