обѕира (гл.) - и (сврз.)

Се обѕира и го чита потеклото и намената на предметите.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На пешакот изгледа не му се брзаше, та последниот коњаник често се обѕираше и викаше.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)