Застана на прагот забајден без да знае што станува со него, се поприбра малку и ги овргали очите низ порта.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тој само ќе ја поткрене главата, сета со крв и со модрици, и ќе ги овргали очите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)