одбива (гл.) - сѐ (зам.)

Но таа си остануваше сѐ иста: навикната да ја гледа само опачината на работите, сурово одбиваше сѐ што би можело да повее радост, надеж...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но нездравата упорност не се подава. Со дива подозривост тој одбива сѐ.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)