Таа одговара на еден момент на економијата (да речеме, на “животот”, на “историјата” или на “битието како однос за себе”).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Токму оваа итност понатаму ќе нѐ одведе кон читањето на Русо.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Незадоволствата што произлегуваат од неговиот соголен, незадоволувачки живот, намерно се насочуваат кон надворешни цели со помош на изуми каков што е Двете минути омраза, додека размислувањата што би можеле да го одведат кон неверување или кон отпор однапред се убиени од неговата, од детство стекната, внатрешна дисциплина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таа темнина го изгуби, го одведе кон ќорсокак од кој тешко го гледаше излезот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Него, потоа судбината го одведе кон Франција, каде што преживува со своето семејство и е еден од малобројните преживеани на сефардскиот солунски универзум кој страдаше речиси целосно во времето на фашизмот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Уметникот не му ги собул веројатно затоа, што во нив сакаше да ја сочува големата симболика на неговото надворешно и внатрешно сиромаштво што заедно со ненаситната лакомост го одведе кон големото одродништво.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Години пред тоа, кога бев девојче исплашено и очаено од омразата на својата мајка, верував дека еден ден ќе се појави рака која ќе ме одведе кон едно поинакво постоење.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Понекогаш дури и ја сонував таа рака, и во сонот ја подавав својата рака кон неа, и мојата рака удираше во ѕидот па се будев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога слегов тој ме одведе кон една од лозите- чардаклии.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)