Теоремата на Гедел за прв пат се јавува како пропозиција број ВИ во неговите мемоари насловени како: За формално неодлучливите пропозиции во Principia Mathematica и нему сличните системи И, објавен во 1931, и гласи вака: На секоја ω-рекурзивна класа формули κ ѝ одговараат рекурзивни класни знаци r такви што ниту v Gen r ниту Neg (v Gen r) не припаѓа на Flg (κ) (каде v е слободна променлива од r).
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)