На Толета не му ни требаше повеќе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Е море, си ода, бацко Толе, си ода, бре, млада су, ми се сака да носа, да јада локумчиња, шиќерчиња? — му одговори таа слободно и му намигна со левото око. — Зар тебе не ти се каснуа пиленце?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Не тука“, одговори таа со шепот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа е многу малку храна, ти си слаба, треба да јадеш повеќе. – реков загрижено - Не, не ми е доручек, јас секое утро, веднаш по будењето ова го правам не го оставам никогаш гладен стомакот. – одговори таа.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
„Чекаш некого“? Знаеше уште пред да одговори таа: слушнала дека е в село и го чекала да дојде, да донесе машка немуртеност и подивена душа од секакви неволји.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- Видов сѐ до ридот, - одговори таа.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
„Шамивче“ одговори таа и шмркна, подигнувајќи ги капаците на прекрасните бадемести очи преполни со солзи погледнувајќи го со топла тага.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
- А, ти, постојано го поставуваш истото прашање.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Секако – одговори таа мирно. - Постојано го слушам истиот одговор – негодував.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Кој е тој Шекер? - ја прашав. - Син ми Ѓорѓи, помалиот, - одговори таа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Ти се допаѓа? - ја прашав. - Да, - кусо одговори таа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Видов сѐ до ридот, - одговори таа.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Таа ќе го положи бебето на меката плевел.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Остави го за секунда,“ тој ќе рече. „Ова мора да го видиш.“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Не можам, го хранам бебето,“ ќе одговори таа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)