Синот, повторно, за да докаже дека таткото не е во право во мислењето што го има за него, прави секакви мајмунлаци за да му се доближи на таткото и да го придобие неговото внимание, но како контраиндикација, наспроти тоа, успева само да го оддалечи и да ја удвои нетолеранцијата меѓу нив.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Одекнува тапо, одмерено удирање горе, се оддалечува и пак се доближува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)