оди (гл.) - дома (прил.)

Туку... Се стемни. Ајде да одиме дома.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Поработуваа и одеа дома да однесат парче леб и да се преслечат, а потоа, со обновени визи за три или за шест месеци, пак доаѓаа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Претспоставував дека и Јован ќе оди со другите најпрвин кај мостот, ќе испие едно пиво, а дури потоа, подоцна, ќе оди дома.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Постојува малку, колебајќи се, и откога излегуваат професорите, па си оди дома.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Го утеши и го пушти да си оди дома, да слуша свекор и свекрва и да му жугне, макар по мува, кога ќе си дојде тој арамија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ги отспрегна воловите и тргна да си оди дома. Треба да нареди да се меси леб за утре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тие пак што немаа да платат, ниту пак имаше што да им се продаде „на телал", ги тераа гавазот и заптиите, што му ги ставаше на расположение витолишкиот мудур, со авалеџијата од село на село и им удираа секој ден по дваесет и пет стапови по голо месо дури можеа да мрдаат, да одат со нив, а откако ќе им ги искршеа ребрата, ги оставаа да преболат кај некој роднина или пријател, со строга наредба да си одат дома, да работат, да печалат и, на есен, кога ќе дојде авалеџијата, да платат на царот, ако не сакаат пак да јадат двојни ќотеци.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ете шо ќе правиме: ти вечер ќе си одиш дома и утре в зори те чекаме на Маргара, кај чешмичето, со некој и друг сомун леб.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тогаш Васко станува и со наведната глава си оди дома. Ете, така ти е тоа.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Му реков дека не сакам и дека сакам да одам дома.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А навечер, кога децата веќе не идеа, а враните и чавките замолкнуваа, таа ги земаше черџето и решетото и си одеше дома.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
И така јас си одам дома и така си мислам, од радост потскокнувам, па дури и ми идеше да запеам...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Откако се заколнавме и рака му бакнавме на владиката кој стоеше пред излезот од црковниот двор, тргнавме да си одиме дома.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Рекоа ќе си одиме од Прењес. И сите помисливме дека ќе си одиме дома.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Таа вечер отидов да го посетам. Заради незацелената рана во устата не можеше да зборува, па ги запишуваше своите прашања и одговори на лист хартија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
При операцијата изгубил многу крв, и од болницата им јавиле на Марта и Ана да му донесат најнужни нешта. Следниот ден тој сепак инсистирал да си оди дома.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Рече: „Прво ќе наминам кај другаркине од Антица и ќе ги замолам да одат дома на поседа со работа.“
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Јас ќе одам дома и сега ќе се обидам да те поминам. Не беше никакво заканување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- В ред. Само да направиме уште неколку анализи и си одите дома.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Немав време да одам дома. Од 6 до 9 часот ставав цени и декларации на фустанчињата и, кога ќе се размрдаа женичките што работат во ТТК банка и во сите други фирми и фирмички, веќе од рано, уште пред паузата нивна, имав промет како што не правам сега за цела недела.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Добра ноќ, изговараат по него главите на сојовите кои живеат и работат кај него, на неговиот имот, и поздравувајќи се меѓу себе и со Васила Митрески, тој останува пред Северна порта за да ја затвори, си одат дома си, капнат а и од умор и јадосани.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И Уља си оди дома, јас си одам дома. Пак сама во куќата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кој сака, може да си оди дома.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И тоа беше еден вид луд заговор во кој никој неупатен не можеше да се сомнева, зашто секој од нас, повеќе од кога и да е, ѝ остана верен на тајната.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Одам дома, ме чекаат моите на ручек. Па потоа се враќам тука, продолжувам со работа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Да знаеше каде живее и во кое време си оди од работа, ќе можеше да среди да ја пресретне некаде на патот кон дома; но да се обиде да ја следи додека си оди дома не беше безбедно, зашто тоа ќе значеше шуткање пред зградата на Министерството, што сигурно би било забележано.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Арно ама, таман се готвеа и двете страни за радост, положбата на Бугарковци се измени и тие го напуштија Добро Поле, ги кренаа пушките да си одат дома.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Никој од аргатите, па ни момчето Куле, не му го знаеја алот зошто не си оди дома.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога си одеа дома боси и голи, тие се заветуваа дека нема да го заборават доброто што ги излекувал свети Димитрија и секоја година идеа на денот да му благодарат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Имаше некаква мистична сила која ја тераше да си оди дома, во својот мртов дом, но таа иста сила и ја задржуваше да остане во куќата, со денови да не излегува.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Можеше да се случи, доцна во ноќта, при силен дожд, невреме, категорично да побара да си оди дома.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Овде ѝ се решава судбината на земјата... Распушти ги, нека си одат дома...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Нешто го тераше да брза и тој тргна да си оди дома...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Со тоа се уверил Силјан оти ќе си одел дома.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Кога дошле близу селото Плетвар, кај дервенот, го видел Силјан полето Прилепско; ги видел Маркови Кули; го видел манастирот Трескавец, и од радост веднаш слегол до едни камење, за тамо да се потури со шишето вода, за човек да се стори и оттука пеш да си оди дома.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Кога ќе ни дојде времето за одење кај вас, ќе се искапеш и ти и ќе се сториш еден штрк, ќе си земеш едно шише вода од другиот извор и ќе си го обесиш на гуша и кога ќе си одиме дома, ќе се потуриш и еве си пак човек.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
И Луман арамијата додаде: - Сега сите ќе си одите дома, а воловите ќе ви ги пасеме јас и јунаков.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
А она е мечката. - Одлично, Зоки. Потоа мама и Зоки си одат дома.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Да одам дома и да молчам, или да врескам на сет глас!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Не, - рече, - ти имаш сипаници. Брзо оди дома за да не префатат децата. И кажи ѝ на баба ти.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
МИМИ: Многу пиеше. Што не одиш дома да спиеш?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Што ме гледаш така? Не си спан. Да одиме дома.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Одете дома и гледајте си ги вашите работи, не шетајте наоколу!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
БОРИС: Ајде Матеј. Оди подготви се. Си одиш дома. (Матеј оди во собата.) Што му направив? Добар беше. Што му направив?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- За каде, стрико? - го праша младо вооружено момче. - Си одам дома, синко... - А пропусница имаш?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Слободен си и уште сега, веднаш, можеш да си одиш дома. Ете ти пропусница...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Чекори покрај колоната и сѐ уште не може да поверува дека е слободен и дека си оди дома.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
1 - Сите сме тука? - праша Вера. - Ако има некоја, која е помала од шеснаесет години, да си оди дома.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Единствено сакам да одам дома, размислуваше. И да заборавам на сето ова.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Мора да се одбере, инаку ривалските универзуми ќе се преклопат и самиот концепт на просторот ќе исчезне. Дали ме следите?“
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Што не си одиш дома?
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Ако не ја спраштеше да си оди дома.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ќе чекаме да ни текне што ќе правиме та децава да си одат дома.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Јас ќе си одам, вели, морам да си одам дома.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Бришиш делници, празници и пак не знаеш кога ќе си одиш дома.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојде да си одите дома, вели, а насмевката не ја испушта од уста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но, се стемнуваше, а на Малчо му се пријаде и реши да си оди дома.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Ти па, мораш нешто да зафркнеш – ѝ префрлив – што бараш дома во ова време?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ќе си одам дома – безволно рече таа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)