И зад таа магличка им се закриваат лицата, им одат негде поназад.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Возовите одеа негде, по сјајните шини од главниот колосек, ги поврзуваа далечините и убавините на овој убав свет.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)