одреди (гл.) - судбина (имн.)

Ја реди, уредува и одредува судбината на оние на кои им е судено да седат овде...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Мерката на душевната и духовната возбуда, објективизираното просудување и восприемање на напишаното, критичката дистанца стануваат оној решавачки фактор што ја одредува судбината на песната и на односот на поетот кон неа.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Татко почувствува дека Камилски работел врз прочувањето на западноевропското јаничарство, иако тоа, сепак, ги оддалечуваше од конечната цел да ја одредат судбината на јаничар во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Читајќи некои книги останати од татко му, велеше: Човекот е најситниот дел на вселената; него вселената го создава и го повела; секое раѓање на човекот се обележува во вселената; каков ќе му биде животот на човека, зависи од времето во кое е роден и од законите што владеат во тоа време: тие му ја одредуваат судбината, здравјето и должината на животот...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
На крајот од „Мојсеј и монотеизмот“, брат ми ги обвини Евреите и за страдањата кои ги имаат претрпено низ милениумите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кон таа крв чувствуваше некаков зазор, дури и Мојсеј, кој на еврејскиот народ му бил ослободувач, законодавец и основач на верата, го прогласуваше за не-Евреин, а од секоја негова реченица во која се наоѓаа не-Евреинот Мојсеј и Евреите, можеше да се почувствува што тој чувствува кон не-Евреинот, а што кон својот народ: „Како е можно еден единствен човек да постигне такво нешто, од индиферентни поединци и фамилии да формира народ, да му втисне конечен карактер и да му ја одреди судбината за цели милениуми?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го сакаше херојот во приказните - поврзан со невидливи врски со силите што го моделираат светот, како да е влечен од магнет, тој самоуверено ја следи прецизната линија која за него ја одредила судбината.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Не доцнеше ниту Мустафа С, кој дојде со една старотурска книга во ракопис за да ја протолкува Татко и потоа да ѝ ја одреди судбината: дали ќе заврши во Архивот, Институтот за историја или во ориенталниот фонд на Националната библиотека.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)