Карер го затвори гравираниот капак со иницијалите на дедо му, кои впрочем беа и негови иницијали, го врати на место стариот сребрен часовник и одново фрли поглед кон морската шир.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Се говореше дека бил специјално одреден во домот, со задача згрижување на децата од војната.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Тоа не значи дека не постојат поединци па дури и специјализирини установи платени токму за тоа: да го стимулираат видот на ведрината и нејзиното траење во чест на празникот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Беше јасно дека „пресудата“ ми беше одредена во вториот разговор со А.А. во кафеаната пред „сведоци“ и се разбира Х.Х.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Карер беше педантен човек што држи до точноста, и без оглед што отсекогаш живеел на остров, навиката постојано да се одредува во времето, со годините му стануваше уште поприсутна.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Клучното место во Хронологијата на Ласиќ каде што тој конкретно одредува во што се состои Крлежиното “предавство на интелектуалецот” гласи: “...наместо донкихотскиот, волтеровски, кантовски или оној на Старчевиќ императив на моралноста, Крлежа (велам: со еден дел од својата работа) го прифати хегеловскиот принцип за умот и историската (или етичка) прагматичност.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Впрочем животот е тој што ги одредува во нас ведрите и темни чуствувања.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)