Кога појде со стиснати усни низ стеблата, некој од селаните дофрли: „Оздрави и врати се, попе,“ тие танки, пајажести нишки не допреа до него, се распрснаа под зелените стеблаци и изгаснаа оставајќи ја недореченоста на луѓето да се грчи во некоја нивна внатрешна суводолица. Поп?
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
И гледајќи го каде што работи во бавчите, коњарницата и краварникот, се радуваше што го оздраве и се грижеше за него како за свое чедо.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)