оплаче (гл.) - лице (имн.)

Одново откликува, ме прашува каде си, што си а јас, загледан во неа, Бог дури ми го оплакува лицето со неговата света вода, ѝ возвраќам: Еве сум, огреав и зајдувам во зборот...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Откликнува птицата, меѓу отсјајот на секавицата и есенската грмотевица над Париз.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)