Сега да видиме дали избирањето на централното наречје за литературен јазик се оправдува од практично гледиште?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Што се однесува до мене, јас ваквата постапка на Берен ја оправдувам од две причини: Првата: Завидливоста во творештвото е потребна појава.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)