- Часовникот, го донесовте? За првпат го допрев – и покрај тоа што дланката му беше топла, а мојата непријатно влажна – осетив во мене, од оваа страна на кожата, незапирлива привлечност кон допирот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Кој ќе му го зблажи сега копнежот, нестивнатиот копнеж по онаа мирисна, светла мугра - последната што ја виде и што осети во родниот крај?...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се колнам, никогаш поголем страв не бев осетил во животот одошто тој ден.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)