Имателот на предметот се ослободува од одговорноста делумно ако оштетениот делумно придонел за настанувањето на штетата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имателот на предметот се ослободува од одговорноста и ако докаже дека штетата настанала исклучиво со дејствие на оштетениот или на трето лице, кое тој не можел да го предвиди и чии последици не можел да ги избегне или отстрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имателот на предметот се ослободува од одговорноста ако докаже дека штетата произлегува од некоја причина што се наоѓала надвор од предметот, а чие дејство не можело да се предвиди, ниту да се избегне или отстрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имателот на опасен предмет што му го доверил на лице кое не е оспособено или не е овластено да ракува со него, одговара за штетата што ќе произлезе од тој предмет (чл. 162, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Не можевме да го заборавиме денот кога брат ми партиец пресуди, а татко ми се согласи козата да се вика Сталинка, макар што тој си остануваше верен на определбата да се ослободуваме од имиња на војсководци, светци, ослободители, да бараме имиња меѓу цветовите, природата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Еве, сега, кога најмалку ѝ требаше на сета земја, кога таа се ослободуваше од Сталина, луѓето од јужната република го измислија тој проклет Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но, такво чувство опфаќа кога воланот се ослободува од рацете и кога човек ќе се ослободи од дневната возачка психоза на напнатост и кога ќе престане да се тркала и да мисли на машината.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тој се ослободува од прегработ на Гога, тешки му се неговите раце, и пак влегува полека внатре.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Хм, нешто нѐ штрекнува во слабина, се наежуваме и наеднаш молневито и исплашено се ослободуваме од таквите мисли.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
104. И така комитетите, а заедно со нив и воопшто Македонците, се ослободуваат од влијанието на бугарската влада, создаваат своја независна програма за работа, таа програма ја пропагираат во Бугарија и со неа добиват влијание врз бугарскиот народ, а преку него и врз владата.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И ви реков дека намерите Божји се вон човечкото сфаќање и оти ние не можеме во ограниченоста на човечката природа своја да ја спознаеме големината на планот Божји и затоа треба единствено да ја прифатиме неможноста на нашите земски очи да го видат она што го гледа семоќното око Божје, та да живееме со љубовта кон него и со вербата во вечниот живот, кој не би имал смисла ако не сме се родиле како смртници, со гревот на нашите прародители, од кого ќе нè избави само смртта и покајанието...
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Потем, во тој наш смртен живот сега, кога осознаваме, спасението нѐ ослободува од ропството на гревот, за во иднина да бидеме избавени од Божјиот грев со нови воскреснати тела.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Крвта на преварените сливи, или плодови на крушите горници, или никаквото грозје на овој крај, таа и слатка и погубна тајна на бладања и обиди да се надрасне човековата безначајност, ги ослободувала од внатрешни окови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Лузната на лицето, и затоплена од пролетна благост, не се ослободувала од модрите зимски апежи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
2 Земјата полека се ослободувала од дивиот мраз кога двајца идни воденичари и посници без апостолник и без расо дошле во манастирот на светецот Никита да побараат благослов од игуменијата Минадора.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Пиеле ракија живи и на чекор од белото молчење на игуменските гробови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Селото и сѐ околу него било пусто, а какви болки вриеле во душата на тој човек, не се знаело - ни тогаш ни сега.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но сепак, и над тревките и над каменот господарела пролет во која сиромаштијата ги фрлала од себе парталите и сиџимите со кои се врзувала околу половината да ги задржи врз карличните коски беневреците; се ослободувале од болвливи минтани и се свртувале разграштени кон усвитеното сончево око.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Земјата се притајувала под нивните крвави стапалки и со некакви чудни и подвижни дамки им претскажувала плитки јами.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Идните воденичари се собирале зад својот челник и молчеле, тој меѓутоа зачекорил со вкочанет врат и со крвава крпа околу главата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но мускулите ми се ослободуваа од грч, сонцето не беше на голема височина и не се криеше под јакуцка на магла.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Левата плешка уште ме болеше од секирата на која лежев крај огнот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Многу потешко се ослободуваше од она проклето, тивко чмаење, всадено во сета негова внатрешност.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Мислите покроце се ослободуваа од раздразнетоста, што ја донесе со своето доаѓање; сето она сега беше сосема далеку од него и тој многу често се наоѓаше себеси загледан и мирен, со едни сосема меки и стивнати размислувања.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Немаше правила. Заробените мисли се ослободуваа од оковите, летаа некаде кон бескрајот, итаа да ја соопштат веста за победата на љубовта.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Деновите се слични еден на друг и сепак, кога се будеше и се ослободуваше од визијата на ноќта, просветнуваше во него надеж за нешто ново и поинакво што треба да го види и почувствува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тие побудија интерес кај сите оние читатели кои се интересираат за класично потврдениот расказ, но и за посовремениот расказ, потем кај оние читатели кои трагаат по сложени техники на пишување и на создавање на светот на расказот, такви кои вклучуваат и интертекстуални цитати, асоцијации, алузии и реплики, иронија и интертекстуална иронија, херметични слики на светот, игри со сликите на светот и облици кои ја покажуваат моќта на јазикот на книжевноста да исполни со убавина и со возбуда, истовремено кога исполнува и со зачуденост и недоумица, кога нè обзема со силни чувства, кога нѐ ослободува од чувството дека сме немоќни и осамени, кога доживуваме психичка и морална катарза или прочистување на нашата душа и свест.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Процесот на одржување на проколнатиот род продолжуваше - мајката умираше, полека, како да заспива, чувствувајќи како волчињата слатко ја ослободуваат од млекото, а тоа, пред сосем да секне, неочекувано надојде со сета сила на животот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Во средниот дел на градината беше поставена трпезата за ручекот по повод завршената работа на Татко и Камилски.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во градината се ширеше миризбата на печеното од под сачот, на различните цвеќиња, на свежината која допираше од здивот на блиската река, од миризбата на печеното тесто со различни вметоци што се ослободуваше од подотворениот сач.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Неговиот мајчин македонски јазик, којшто беше службено кодифициран пред само неколку години, со утврдена азбука, граматика и правопис, но со богата орална и книжевна традиција, најден во океанот на словенските јазици, група во која припаѓа, сега требаше да се ослободува од натрапничките турцизми кои со векови се одржувале во јазикот, во еден вид јазично заедништво и со другите балкански јазици.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Колективно, Партијата поседува сѐ во Океанија, затоа што контролира сѐ и се ослободува од производите така како што ѝ одговара.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ибн Тајко неосетно почна да се ослободува од тегобата на првата средба.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
А врховна потреба е да се знае дека кајшто има сила нема правдина И уште да се запамети дека е правосилна онаа народната Дека се рече ли кучето бесно е си останува бесно што и да стори отпосле Од друга страна и меѓу самите Словени мнозина знаат Дека и Словените и пансловените не се китки за мирисање И дека особено тешко се ослободуваат од стари соништа
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Гледај, рече дрвеното лежиште, и тој виде: џиновски стебла во златноцрвени облеки го држат небото на своите плешки и полека се ослободуваат од својот мртов товар; сончевите млазови бавно ги погребуваат лисјето.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Балканот се ослободуваше од стегите на идеолошкиот тоталитаризам, а дури и во родната земја, за чудо, падна сталинизмот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Се насмеаја, и додека ја прегрнуваше таа чувствуваше толку убаво што знаеше дека венчавањето ја ослободило од грдотијата, како што блескавиот меч се ослободува од кориците.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ми светнува, ќе се случи вистинска несреќа!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Денес, меѓутоа, во планетарни размери може да се согледа дека богатите се ослободуваат од сиромашните.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Си велам: „Готово е! така ти е! Тоа е катастрофа, џанам!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Се ослободува од моите прегратки, си кидна кучката!... се отфрли одеднаш наназад... Да му се сневиди!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Остануваше иста само тишината која се ослободуваше од книгите.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Те ослободува од патријархалната претпоставка за тоа што значи литературата и како таа се создава.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кејт Брејверман Стуарт Дајбек НЕ ГО НАПРАВИВМЕ ОНА Го направивме пред огледалото И на светлина. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 176
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Касетофонот те ослободува од страницата. Те ослободува од бирото.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)