Но колку и да се труди, неговите усни не оставаат никаква трага по нејзината розова, детска кожа - таа не се возбудува, или барем тоа не го покажува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Еден патетичен и весел медиокритет, кој на сожалувањето не му остава никаква шанса. Peter Land d. 5. maj 1994: уметникот, по гаќи и по чорапи, штрчи пред камерата, во ладната и лошо распоредената светлина на една неонка, која брише секаква форма, а ги истакнува сите грешки, слабости и мани.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Колку и да е скромно облечен обичниот човек, не е така со оној што има пари и затоа тој прави чуда во екстравагантноста која овде, во повеќемилионскиот Париз, не остава никаков особен впечаток, можеби само на новодојдените.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„ Конструкцијата на кафезов ти е јасна: маската ќе ти прилегне на лицето, не оставајќи никаков излез.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Неговата анализа на историската трансформација на јавната сфера се чини дека премногу е втемелена во песимистичкиот став на Хоркхајмер и Адорно за културната индустрија и нејзиното освојување на јавната сфера и трансформирање во сцена на пасивно консумирање и манипулација, како инструмент за производство на послушност и пасивност, не оставајќи никакво место за прогресивна медиумска политика.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Но тој, гласот, толку многу се изитри во скривањето, божем беше вистински дух, што не оставаше никаква трага по себе.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Светот создаден од страна на медиумите за Хабермас „само наликува на јавна сфера“106.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Поради тоа, Полин беше принуден само дење да ги фаќа и да ги приготвува за јадење, а нивните пердуви, глави и нозе, ги закопуваше в земја за да не остава никаква трага од која би се плашеле птиците.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)